سیدحسن بن محمدباقر حائری قزوینیحائری قزوینی، حسنبن محمدباقر، فقیه و متکلم امامی قرن چهاردهم است. ۱ - حیاتوی در ۱۲۹۶ در کربلا به دنیا آمد. [۱]
محمدمحسن آقابزرگطهرانی، طبقات اعلام الشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ج۱، ص۳۸۹، مشهد ۱۴۰۴.
جد پدرش، سیدمحمدباقر موسوی قزوینی، ملقب به معلمالسلطان، وطن خود، قزوین ، را به قصد کربلا ترک کرد. سیدابراهیم موسوی قزوینی، صاحب ضوابطالاصول، از فرزندان اوست. [۲]
محمدمحسن آقابزرگطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۲، ص۲۰۴، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۳]
کاظم عبود فتلاوی، المنتخب من اعلام الفکر و الادب، ج۱، ص۱۰۹، بیروت ۱۴۱۹/۱۹۹۹.
جد مادری او نیز سیدعلی طباطبایی ، صاحب ریاضالمسائل ، است. [۴]
حسن حائری قزوینی، الامامة الکبری و الخلافة العظمی، ج۱، ص۴، چاپ مرتضی قزوینی، ج۱، نجف ۱۳۷۷/۱۹۵۸.
۲ - فعالیت علمیحائری در کربلا مقدمات علوم دینی را فراگرفت و در ۲۳ سالگی برای ادامه تحصیل به نجف رفت و نزد استادانی چون آخوند محمدکاظم خراسانی [۵]
محمدمحسن آقابزرگطهرانی، طبقات اعلام الشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ج۱، ص۳۸۹، مشهد ۱۴۰۴.
و سیدمحمد کاظم طباطبایی یزدی درس خوانده. [۶]
حسن حائری قزوینی، الامامة الکبری و الخلافة العظمی، ج۱، ص۵، چاپ مرتضی قزوینی، ج۱، نجف ۱۳۷۷/۱۹۵۸.
در ۱۳۳۰، یک سال پس از درگذشت آخوند خراسانی، به سامرا نقل مکان کرد [۷]
کاظم عبود فتلاوی، المنتخب من اعلام الفکر و الادب، ج۱، ص۱۰۹، بیروت ۱۴۱۹/۱۹۹۹.
و از شاگردان میرزا محمدتقی شیرازی شد. [۸]
محمدمحسن آقابزرگطهرانی، طبقات اعلام الشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ج۱، ص۳۸۹، مشهد ۱۴۰۴.
[۹]
محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر والادب فیالنجف خلال الف عام، ج۳، ص۹۹۵، (نجف) ۱۴۱۳/۱۹۹۲.
حائری پس از سه سال اقامت در سامرا، با آغاز جنگ جهانی اول و آشفتگی اوضاع سیاسی عراق و اشغال بخشهایی از آن به دست انگلیسیها، [۱۰]
عبدالحلیم رهیمی، تاریخ الحرکة الاسلامیة فی العراق: الجذور الفکریة و الواقع التاریخی (۱۹۰۰ـ ۱۹۲۴)، ج۱، ص۱۶۳، بیروت ۱۹۸۵.
[۱۱]
عباس عزاوی، تاریخ العراق بین احتلالین، ج۸، ص۲۶۰، بغداد ۱۳۵۳ـ۱۳۷۶/ ۱۹۳۵ـ۱۹۵۶، چاپ افست قم ۱۳۶۹ش.
[۱۲]
محمد حمدی جعفری، بریطانیا و العراق حقبه من الصراع: ۱۹۱۴ـ ۱۹۵۸، ج۱، ص۱۵، بغداد ۲۰۰۰.
به کربلا بازگشت و تا پایان عمر در آنجا به تدریس و تألیف و تحقیق پرداخت. [۱۳]
کاظم عبود فتلاوی، المنتخب من اعلام الفکر و الادب، ج۱، ص۱۰۹، بیروت ۱۴۱۹/۱۹۹۹.
۳ - خصایصحائری قزوینی را فقیهی بلندمرتبه، صریحالرأی و مؤلفی توانا دانستهاند. ۴ - وفاتاو در ۱۳۸۰/۱۳۳۹ش در کربلا درگذشت. [۱۴]
محمدمحسن آقابزرگطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱۴، ص۴۸، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۱۵]
محمدمحسن آقابزرگطهرانی، طبقات اعلام الشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ج۱، ص۳۸۹، مشهد ۱۴۰۴.
[۱۶]
حسن حائری قزوینی، الامامة الکبری و الخلافة العظمی، ج۱، ص۸، چاپ مرتضی قزوینی، ج۱، نجف ۱۳۷۷/۱۹۵۸.
۵ - آثارآثار او عبارتاند از: الامامةالکبری و الخلافةالعظمی، در هشت مجلد، که جلد اول آن در ۱۳۷۷/۱۳۳۶ش در نجف به چاپ رسید؛ البراهینالجَلیة فی دفع تشکیکاتِ الوهابیة، در پاسخ به چند شبهه و مدعای ابنتیمیه و به تبع او، وهابیان ، در مقولاتی مانند شفاعت و توسل و زیارت ، که در ۱۳۸۲/ ۱۳۴۱ش در نجف چاپ شد (کتاب با عنوان نقدی بر اندیشهی وهابیان، به فارسی برگردانده شده است)؛ المَناهِجُ السَّویة و التُّحفةُ الامامیةُالحائریة، یا المناهج الحائریة، در رد کتاب الهدیة السُّنیة و التُحفةُ الوهابیةُ النَجدیة [۱۷]
محمدمحسن آقابزرگطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۲۲، ص۳۴۵، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۱۸]
حسن حائری قزوینی، الامامة الکبری و الخلافة العظمی، ج۱، ص۴، چاپ مرتضی قزوینی، ج۱، نجف ۱۳۷۷/۱۹۵۸.
[۱۹]
سلمان هادی طعمه، معجم رجال الفکر و الادب فی کربلاء، ج۱، ص۴۷، بیروت ۱۴۲۰/۱۹۹۹.
التُحفةُ الاثنا عشریة فی نَقض کلماتِ الوهابیة؛ هُدیالمِلة الی انّ فدک منالنِّحلة، درباره غصب فدک ، که در ۱۳۵۲/۱۳۱۲ش تألیف و در نجف منتشر شد [۲۰]
محمدمحسن آقابزرگطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۲۵، ص۲۰۳، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۲۱]
محمدمحسن آقابزرگطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۲۶، ص۱۶۰، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
شرح اللُّمعَةُ الدمشقیة، که بخشی از آن به چاپ رسیده است [۲۲]
محمدمحسن آقابزرگطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱۴، ص۴۸، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
رساله اکمالالدین در شرح تکملة تبصرة المتعلمین آخوند خراسانی، که در واقع تقریرات درسهای فقهی خراسانی است [۲۳]
محمدمحسن آقابزرگطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۴، ص۴۱۲، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۲۴]
محمدمحسن آقابزرگطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱۱، ص۱۰۴ـ۱۰۵، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۲۵]
کاظم عبود فتلاوی، المنتخب من اعلام الفکر و الادب، ج۱، ص۱۰۹، بیروت ۱۴۱۹/۱۹۹۹.
و اصول الفقه، که تقریرات درس اصول آخوند خراسانی است. [۲۶]
محمدمحسن آقابزرگطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۲، ص۲۰۴، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۲۷]
محمدمحسن آقابزرگطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۴، ص۳۷۵، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۲۸]
حسن حائری قزوینی، الامامة الکبری و الخلافة العظمی، ج۱، ص۴، چاپ مرتضی قزوینی، ج۱، نجف ۱۳۷۷/۱۹۵۸.
۶ - فهرست منابع(۱) محمدمحسن آقابزرگطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳. (۲) محمدمحسن آقابزرگطهرانی، طبقات اعلام الشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، مشهد ۱۴۰۴. (۳) محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر والادب فیالنجف خلال الف عام، (نجف) ۱۴۱۳/۱۹۹۲. (۴) محمد حمدی جعفری، بریطانیا و العراق حقبه من الصراع: ۱۹۱۴ـ ۱۹۵۸، بغداد ۲۰۰۰. (۵) حسن حائری قزوینی، الامامة الکبری و الخلافة العظمی، چاپ مرتضی قزوینی، ج۱، نجف ۱۳۷۷/۱۹۵۸. (۶) عبدالحلیم رهیمی، تاریخ الحرکة الاسلامیة فی العراق: الجذور الفکریة و الواقع التاریخی (۱۹۰۰ـ ۱۹۲۴)، بیروت ۱۹۸۵. (۷) سلمان هادی طعمه، معجم رجال الفکر و الادب فی کربلاء، بیروت ۱۴۲۰/۱۹۹۹. (۸) عباس عزاوی، تاریخ العراق بین احتلالین، بغداد ۱۳۵۳ـ۱۳۷۶/ ۱۹۳۵ـ۱۹۵۶، چاپ افست قم ۱۳۶۹ش. (۹) کاظم عبود فتلاوی، المنتخب من اعلام الفکر و الادب، بیروت ۱۴۱۹/۱۹۹۹؛ ۷ - پانویس
۸ - منبعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «حسن بن محمدباقر حائری قزوینی»، شماره۵۷۵۸. |